جیتوپیا اینک فناوری
جیتوپیا-دنیای فناوری، جان ویلارد میلنور در چنین روزی در بیستم فوریه سال ۱۹۳۱ میلادی برابر با یکم اسفند سال ۱۳۰۹ هجری شمسی در نیوجرسی ایلات متحده به دنیا آمد. او قضیه فاری میلنور را زمانی که تنها ۱۹ سال داشت به اثبات رساند. میلنور با مدرک لیسانس فارغ التحصیل شد. در ریاضیات در سال ۱۹۵۱ او برای ادامه تحصیلات تکمیلی در پرینستون ماند و پس از تکمیل پایان نامه ارشد، دکترای خود را دریافت کرد. پس از اتمام دکترا او به کار در پرینستون ادامه داد. میلنور از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ استاد مؤسسه مطالعات پیشرفته بود.
او چندین سال پس از سال ۱۹۶۲ ویراستار Annals of Mathematics بود. او تعدادی کتاب نوشته است که الهام بخش تحقیقات بسیاری از ریاضیدانان در حوزه خود حتی پس از گذشت چندین دهه مشهور است.جان میلنور به عنوان معاون رئیس AMS در دوره ۱۹۷۶-۱۹۷۷ خدمت کرد.
شاگردان او عبارتند از تاداتوشی آکیبا، جان فولکمن، جان ماتر، لورن سی سیبنمن، مایکل اسپیواک و جاناتان ساندو. همسر او، دوسا مک داف، استاد ریاضیات در کالج بارنارد است و به خاطر کارش در توپولوژی سمپلتیک شناخته شده است.
تحقیقات
یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار میلنور، اثبات وجود کره‌های ۷ بعدی با ساختار متمایزپذیر غیراستاندارد در سال ۱۹۵۶ است که نشان‌دهنده آغاز یک میدان جدید – توپولوژی دیفرانسیل است. او اصطلاح کره عجیب و غریب را ابداع کرد که به هر n-کره ای با ساختار دیفرانسیل غیر استاندارد اشاره دارد. کروایر و میلنور مطالعه سیستماتیک کره های عجیب و غریب را آغاز کردند.
کتاب میلنور در سال ۱۹۶۸ در مورد نظریه‌اش، نقاط منفرد ابرسطح‌های پیچیده، الهام‌بخش رشد یک حوزه تحقیقاتی عظیم و غنی بود که تا به امروز به رشد خود ادامه می‌دهد.
در سال ۱۹۸۴ میلنور تعریفی از جاذبه ارائه کرد. این اشیاء جاذبه‌های استاندارد را تعمیم می‌دهند، شامل جاذبه‌های به اصطلاح ناپایدار می‌شوند و اکنون به عنوان جاذبه‌های میلنور شناخته می‌شوند.
افتخارات
میلنور در سال ۱۹۶۱ به عنوان عضو آکادمی هنر و علوم آمریکا انتخاب شد. جان میلنور در سال ۱۹۶۲ مدال فیلدز را برای کار خود در حوزه توپولوژی دیفرانسیل دریافت کرد. او در سال ۱۹۶۳ به عضویت آکادمی ملی علوم ایالات متحده و در سال ۱۹۶۵ به انجمن فلسفی آمریکا انتخاب شد. او بعداً برنده مدال ملی علم (۱۹۶۷)، جایزه لستر آر. فورد در سال ۱۹۷۰٫ جایزه Wolf در ریاضیات (۱۹۸۹)، جایزه Leroy P. Steele برای نمایشگاه ریاضی (۲۰۰۴) و Leroy P. Steele Prize برای یک عمر دستاورد (۲۰۱۱). در سال ۱۹۹۱ سمپوزیومی در دانشگاه استونی بروک به مناسبت ۶۰ سالگی او برگزار شد.
میلنور در سال ۲۰۱۱ جایزه آبل را برای “اکتشافات پیشگام خود در توپولوژی، هندسه و جبر.” دریافت کرد. در واکنش به این جایزه، میلنور به New Scientist گفت: “احساس بسیار خوبی دارد” و اضافه کرد که “همیشه از تماس ساعت ۶ صبح غافلگیر می شود.”
در سال ۲۰۱۳ او به دلیل “مشارکت در توپولوژی دیفرانسیل، توپولوژی هندسی، توپولوژی جبری، جبر و سیستم های دینامیکی” عضو انجمن ریاضی آمریکا شد.
او در سال ۲۰۲۰ مدال طلای لومونوسوف را از آکادمی علوم روسیه دریافت کرد.
